JURY 67. OKFA

Katarzyna Klimkiewicz

Reżyserka i scenarzystka. Przygodę z filmem zaczęła w wieku 16 lat w AKF SAWA. Ukończyła reżyserię w PWSFTViT w Łodzi. Była stypendystką Binger Film Institute w Amsterdamie, robiła filmy w Berlinie, Izraelu, Wielkiej Brytanii, Chile. Jej film „Wasserschlacht – Wielka Wojna Graniczna”, który zrealizowała wspólnie z Andrew Friedmanem, otrzymał podczas Berlinale 2007 nagrodę Berlin Today Award. Przełomem w jej karierze był obraz „Hanoi – Warszawa”, który zdobył wiele nagród w Polsce i na świecie, a Europejska Akademia Filmowa uznała go za Najlepszy Film Krótkometrażowy 2010 roku. Jej pełnometrażowy debiut fabularny „Zaślepiona” powstał w Wielkiej Brytanii. Miał premierę podczas MFF w Edynburgu  w 2012 r., gdzie otrzymał nominację do Narody Michaela Powella w kategorii Najlepszy Nowy Film Brytyjski, a na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych Grand Prix Wielkiego Jantara, Nagrodę za reżyserię oraz Nagrodę dziennikarzy. Jej kolejny film „Wyspa” otrzymał Główną nagrodę w Konkursie Krótkometrażowym podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rotterdamie w 2014 r. oraz Grand Prix na festiwalu w Huesca w czerwcu 2014. Na premierę oczekuje jej najnowsza fabuła „Bo we mnie jest seks” o Kalinie Jędrusik. Jest członkinią Europejskiej Akademii Filmowej. Jej amatorskie produkcje były zauważane na konińskim OKFA w 1995 i 1997 r.

fot. Bartosz Mrozowski

Adam Sikora

Operator filmowy, reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych, scenarzysta, fotograf i malarz. Wykładowca Szkoły Filmowej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Członek Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC). Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1988). Autor wystaw fotograficznych. Realizator wielu spektakli Teatru Telewizji oraz programów kulturalnych Telewizji Polskiej, m.in. „Ogrodu sztuk” i „Rozmów na nowy wiek”. Autor zdjęć do filmów m.in.  Lecha Majewskiego („Pokój saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Młyn i krzyż”), Jerzego Skolimowskiego („Cztery noce z Anną”, „Essential Killing”), Piotra Dumały („Las”, „Ederly”), Artura „Barona” Więcka („Wszystkie kobiety Mateusza”, „Prawdziwe życie aniołów”). Laureat wielu nagród, m.in. Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za zdjęcia do filmu „Cztery noce z Anną”, nagrody na FPFF w Gdyni za „Essential Killing”, Srebrnej Żaby na Camerimage za „Angelusa” czy Czeskiego Lwa za „Ve stinu”.

Krzysztof Majchrzak

Jeden z najbardziej charakterystycznych aktorów filmowych i teatralnych, znany z licznych kreacji w filmach Jana Jakuba Kolskiego, Piotra Szulkina i Witolda Leszczyńskiego; również muzyk koncertujący z kwartetem jazzowym A-2, wykładowca warszawskiej Akademii Teatralnej.

Studiował wokalistykę i pedagogikę w PWSM w Łodzi, później rozpoczął studia aktorskie w tamtejszej PWSFTviT, by ostatecznie dyplom zrobić w warszawskiej PWST w 1974 r. Po studiach, w latach 1974-1975 występował w Teatrze Narodowym, przez 16 kolejnych lat należał do zespołu warszawskiego Teatru Powszechnego, następnie warszawskiego Teatru Studio. Debiutował jeszcze na studiach w 1970 r., a dziewięć lat później wystąpił w pierwszej głównej roli filmowej u Filipa Bajona w „Arii dla atlety”, która okazała się przełomem. Niezapomnianą kreację stworzył w „Konopielce” Witolda leszczyńskiego (1981 r.). Z tym reżyserem spotkał się jeszcze na planie „Siekierezady” (1985 r.). Druga połowa lat 90. to okres intensywnej i owocnej współpracy z Janem Jakubem Kolskim. Wyjątkowym momentem na jego artystycznej drodze było spotkanie z Davidem Lynchem przy filmie „Inland Empire” (2006 r.), gdzie aktor wcielił się w postać Fantoma.

Wielokrotnie nagradzany, m.in. na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni („Cudowne miejsce” 1994 r., „Historia kina w Popielawach” 1998 r., „Pornografia” 2003 r.).

W 2016 r. zagrał główną rolę w filmie J.J. Kolskiego „Las 4 rano”, do którego także współtworzył scenariusz.

· 2014 – Srebrny Medal Gloria Artis – Zasłużony Kulturze;

· 2016 – Złoty Glan – nagroda przyznawana twórcom niezależnym, którzy przeciwstawiają się modom i trendom, dominującym w kulturze popularnej.

Na zdjęciu Krzysztof Majchrzak

Maciej Cuske

Reżyser, scenarzysta, operator filmów dokumentalnych. Absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jest autorem wielokrotnie nagradzanych dokumentów „Kuracja” (2004), „Antykwariat” (2005), „Na niebie, na ziemi” (2007), „II. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił” (2008). W 2013 r. profesjonalnie zadebiutował filmem fabularnym „Stacja Warszawa” wyreżyserowanym wspólnie przez pięciu reżyserów. W 2005 r. założył razem z przyjaciółmi z kursu dokumentalnego w Szkole Wajdy – Marcinem Sauterem, Piotrem Stasikiem i Thierrym Paladino – Zespół Filmowy Paladino. W ramach Zespołu i zainicjowanego przez Instytut Adama Mickiewicza projektu „Rosja — Polska. Nowe spojrzenie” Cuske nakręcił „Elektryczkę” (2005). Z Zespołem Paladino nakręcił też dwa dokumenty z planu filmów Andrzeja Wajdy: „Katyń. 60 dni na planie” (2007) i „Andrzej Wajda. Róbmy zdjęcie!” (2008). Jego ostatni dokument „Wieloryb z Lorino” (2019) został uhonorowany w ubiegłym roku Złotą Żabą na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych „Camerimage” w Toruniu, Srebrnym Rogiem na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym, Grand Prix na Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w Łodzi, Złotym Zamkiem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Off Cinema” w Poznaniu, nagrodą w Konkursie Polskim na Docs Against Gravity Film Festival w Warszawie, a także na festiwalach we Florencji, Chicago i Batumi. Kandydat do Polskich Nagród Filmowych ORŁY 2021 w kategorii Film Dokumentalny.

Łukasz Maciejewski

Filmoznawca, krytyk filmowy i teatralny, wykładowca akademicki. Absolwent filmoznawstwa UJ, asystent na Wydziale Aktorskim w Szkole Filmowej w Łodzi, dyrektor artystyczny festiwalu „Kino na Granicy” w Cieszynie oraz „Grand Prix Komeda” w Ostrowie Wielkopolskim. Członek Europejskiej Akademii Filmowej, Światowego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych „Fipresci”, Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Recenzent i felietonista m.in. „Onetu”, „Kalejdoskopu Łódzkiego”, „Krakowa”. Ambasador projektu „Kultura Dostępna w Kinach”, członek kapituły „Paszportów Polityki”. Dwukrotny laureat Nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategoriach „książka roku” i „krytyk roku” (czterokrotnie nominowany do tej nagrody), laureat „Złotej Róży”, statuetki „Uskrzydlonego”, „Dziennikarskiej Weny”, „ArtKciuka” dla osobowości roku, oraz medalu województwa małopolskiego Polonia Minor za szczególne zasługi w upowszechnianiu kultury. Autor lub współautor kilkudziesięciu książek, między innymi: Wszystko jest lekko dziwne – wywiad rzeka z Jerzym Radziwiłowiczem (2012), Aktorki. Spotkania (2012), Flirtując z życiem – wywiad rzeka z Danutą Stenką (2013), Aktorki. Portrety (2015), Aktorki. Odkrycia (2018) oraz Krystian Lupa. Koniec świata wartości. The end of the world of values (2017).

Na zdjęciu Łukasz Maciejwski